Βασικές διαφορές μεταξύ Μουσουλμανικῆς καί Χριστιανικῆς Διδασκαλίας-ΜΕΡΟΣ Β

Τό Κοράνιο

Ὁ Ἰσλαμισμός εἶναι ἡ μόνη θρησκεία στήν ὁποία πιστεύεται ὅτι ἡ ἀποκάλυψη τοῦ Θεοῦ στούς ἀνθρώπους δέν ἔγινε μέσῳ ἑνός προσώπου, ἀλλά δόθηκε μέσῳ ἑνός Ἱεροῦ Βιβλίου. Οἱ Μουσουλμάνοι θεωροῦν ὅτι τό Κοράνιο στάλθηκε στή γῆ ἀπό τόν Θεό καί οὐσιαστικά εἶναι ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁμιλία Του καί τό θέλημά Του. Τό Κοράνιο τιμᾶται ἀπό τούς Μουσουλμάνους ὡς προσωπικό ὄν. Εἶναι τό ἀντίγραφο ἑνός οὐρανίου ἀρχε- τύπου, πού εἶναι αἰώνιο καί ἀδη- μιούργητο καί ὑπῆρχε ἀνέκαθεν μέ τόν Θεό ὡς αἰώνια φανέρωση τῆς θείας θελήσεως. Τό Κοράνιο, κατά τή μουσουλμανική παράδοση, εἶναι τό ἱερό βιβλίο τοῦ Ἰσλάμ, τό ὁποῖο περιέχει τήν τέλεια ἀποκάλυψη τοῦ Θεοῦ πρός τήν ἀνθρωπότητα. Τό Κοράνιο, ὡς ἀντίγραφο τοῦ οὐρανίου ἀρ- χετύπου, περιέχει ὅλο τόν νοῦ τοῦ Θεοῦ πού δίνεται ἀποσπασματικῶς στά ἄλλα βιβλία τῆς ἀποκαλύψεως καί ἔτσι προ- ηγεῖται αὐτῶν. Ἡ Πεντάτευχος τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης καί τό Εὐαγγέλιο δέν ἦταν παρά ἐκδόσεις τῆς μίας καί μόνης αἰωνίου Βίβλου, τῆς ὁποίας τό ἀρχέτυπο φυλάσσεται αἰωνίως κοντά στόν Θεό. Ἡ Πεντάτευχος καί ἡ Καινή Διαθήκη ξεπεράστηκαν μέ τήν ἀποκάλυψη τοῦ Κορανίου. Ὅ,τι ἀληθινό περιεῖχαν ἐνσωματώθη- κε σ’ αὐτό. Ὅ,τι δέν ἐνσωμα- τώθηκε δέν ἦταν ἀληθινό, ἀλλά τό ἀποτέλεσμα μίας σειρᾶς παρερμηνειῶν. Τό Κοράνιο εἶναι ἡ τελευταία ἔκδοση τοῦ αἰωνίου ἀρχετύπου, πλήρης καί καθαρή. Συνεπῶς, εἶναι τό ἀσφαλές κρι- τήριο γιά τήν ἀλήθεια τῶν Γραφῶν πού προηγήθηκαν καί ἐπικυρώνει τήν αὐθεντικότητα τῆς διδασκαλίας τους ἤ ἀπορρίπτει τίς πλάνες τους. Κατά τούς Μουσουλμάνους, τό Κοράνιο θέ- τει τά ἀσφαλῆ θεμέλια πάνω στά ὁποῖα οἰκοδομεῖται ἡ ἀληθινή θρησκεία καί ἡ ὑγιής κοινωνία τοῦ Θεοῦ18. Εἶναι ὁ ἀκρογωνιαῖος λίθος στή ζωή τῶν Μουσουλμάνων. Εἶναι ὁ καταστατικός χάρτης, τόσο τῆς θρησκείας ὅσο καί τῆς πολιτείας τοῦ Ἰσλάμ. Ὅλες οἱ πτυχές τοῦ μουσουλ- μανικοῦ βίου καθορίζονται ἀπό τό Κοράνιο, ἀφοῦ εἶναι ὁ αἰώνιος λόγος τοῦ Θεοῦ πού περιέχει ὄχι μόνο τίς ἀλήθειες τῆς πίστης, ἀλλά καί ὅλη τήν ἐπιστήμη καί τήν κοσμική καί πολιτική ζωή. Στό Ἰσλάμ λοιπόν τό Κοράνιο εἶναι ὁ ἄκτιστος λόγος τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος δέν μπορεῖ νά συγκρι- θεῖ μέ κανένα δημιούργημα19. Ἔτσι, τή θέση πού ἔχει στή χρι- στιανική θεολογία ὁ Χριστός, ὡς προαιώνιος Λόγος τοῦ Θεοῦ, στό Ἰσλάμ τή θέση αὐτή ἔλαβε τό Κοράνιο20. Ὁ Μωάμεθ βρίσκεται κάτω ἀπό τή σκιά τῆς ἐπαγγελίας τοῦ βιβλίου αὐτοῦ, κάτω δηλαδή ἀπό τή θεία ἀποκάλυψη. Ὁ λό- γος τοῦ Κορανίου δέν εἶναι λό- γος τοῦ προφήτη, ἀλλά τοῦ Θεοῦ. Ἑπομένως, τό Κοράνιο ταυτίζεται μέ τήν ἀποκάλυψη καί ἀπ’ αὐτό ἐξαρτᾶται ἡ σωτηρία. Ὁ Μωάμεθ εἶναι ἕνας ἁπλός φο- ρέας αὐτῆς τῆς ἀποκαλύψεως. Ἔτσι ἐξηγεῖται τό ὅτι στόν Μου- σουλμανισμό δέν νοοῦνται Μυ- στήρια, οὔτε μεσίτης Θεοῦ καί ἀνθρώπων. Ὑπάρχουν μόνο οἱ νομοδιδάσκαλοι πού μελετοῦν καί γνωρίζουν τόν νόμο τοῦ Θεοῦ καί δι’ αὐτοῦ καθοδηγοῦν τήν κοινότητα, χωρίς νά ἔχουν ὅμως κάποιο ἰδιαίτερο ἱερατικό χάρισμα, ὅπως στόν Χριστιανι- σμό. Γι’ αὐτό καί τό Ἰσλάμ δέν εἶναι μυστηριακή θρησκεία. Στόν Χριστιανισμό ἡ ἀλήθεια τῆς Ὀρθόδοξης Πίστεώς μας δέν στηρίζεται σέ κάποιο βιβλίο, ἀλλά στή θεία ἀποκάλυψη. Ὁ προσωπικός Θεός ἀποκαλύπτεται στόν κόσμο καί δίνει νόημα καί σκοπό στήν ἀνθρώπινη ὕπαρξη. Ὁ Τριαδικός καί προσωπικός Θεός εἶναι πού ἀπο- καλύπτεται στόν κόσμο καί φα- νερώνει τήν ἀγάπη Του, κατ’ εἰκόνα τῆς ὁποίας πρέπει νά ρυθμίζονται οἱ ἀνθρώπινες σχέσεις. Κέντρο τῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας εἶναι τό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ καί οἱ πιστοί ἔρχονται σέ ἐπικοινωνία μαζί Του καί δι’ Αὐτοῦ μέ τά ἄλλα δύο Πρόσω- πα τῆς Τριάδος, μετέχοντας στά Μυστήρια τοῦ Βαπτίσματος, τοῦ Χρίσματος, τῆς Θείας Εὐχαρι- στίας κ.λπ., μέ τίς ἀνάλογες βέ- βαια προϋποθέσεις πού εἶναι ἡ κάθαρση, ὁ φωτισμός καί ἡ θέ- ωση. Σύμφωνα μέ τήν Ὀρθόδοξη Παράδοση, ἡ ἀποκάλυψη τοῦ Θεοῦ γίνεται στούς Ἁγίους πού ἔχουν φθάσει στή θέωση. Αὐτοί καταγράφουν τή θεωτική ἐμπει- ρία τους σέ κείμενα (στά Εὐαγγέλια καί στά πατερικά συγγράμματα), προκειμένου νά δια- φυλάξουν τόν λαό τοῦ Θεοῦ ἀπό τίς αἱρέσεις πού κατά καιρούς ἐμφανίζονται, ἀλλά καί νά διδάξουν τούς πιστούς τόν τρόπο πού φθάνει κάποιος στήν ἐμπειρία τοῦ Θεοῦ. Τά κείμενα αὐτά εἶναι ἡ καταγραφή τῆς πνευμα- τικῆς ἐμπειρίας τῆς Ἐκκλησίας, τήν ὁποία ἀσφαλῶς ζοῦν οἱ συγγραφεῖς τῶν κειμένων. Ἑπομένως, ἡ Ἁγία Γραφή δέν ταυτίζεται μέ τήν ἀποκάλυψη, ἀλλά εἶναι ἁπλῶς ἡ καταγραφή της γιά ποιμαντικούς καθαρά λόγους.

Σάββα Παρῆ Θεολόγου