Ἡ ἁγνεία τοῦ σώματος καὶ τοῦ νοῦ εἶναι μιὰ ἀπὸ τὶς σημαντικώτερες προϋποθέσεις γιὰ τὴν ἕνωσή τοῦ ἀνθρώπου μὲ τὸν Θεὸ· οἱ καθαροὶ λογισμοί, οἱ ἀπαλλαγμένοι ἀπὸ κάθε ρυπαρὴ ἐπιθυμία καὶ ἐνθύμηση. Στὴν πρώτη πρὸς Κορινθίους ἐπιστολὴ ὁ Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν θὰ τονίσει· «τὰ βρώματα τῆ κοιλίᾳ καὶ ἡ κοιλία τοῖς βρώμασιν. ὁ δὲ Θεὸς καὶ ταύτην καὶ ταῦτα καταργήσει. τὸ δὲ σῶμα οὐ τῇ πορνείᾳ, ἀλλὰ τῷ Κυρίῳ, καὶ ὁ Κύριος τῷ σώματι»  ἐνῶ λίγο πιὸ κάτω καὶ πάλι τονὶζει: «φεύγετε τὴν πορνείαν. πᾶν ἁμάρτημα ὃ ἐὰν ποιήσῃ ἄνθρωπος ἐκτὸς τοῦ σώματος ἐστὶν, ὁ δέ πορνεύων εἰς τὸ ἴδιον σῶμα ἁμαρτάνει. ἢ οὐκ οἴδατε ὅτι τὸ σῶμα ὑμῶν ναὸς τοῦ ἐν ὑμῖν Ἁγίου Πνεύματος ἐστίν, οὗ ἔχετε ἀπὸ Θεοῦ, καὶ οὐκ ἐστὲ ἑαυτῶν; ἠγοράσθητε γὰρ τιμῆς. δοξάσατε δὴ τὸν Θεὸν ἐν τῷ σώματι ὑμῶν καὶ ἐν τῷ πνεύματι ὑμῶν, ἅτινα ἐστὶ τοῦ Θεοῦ.» Δὲν εἶναι δυνατὸν τὸ σῶμα αὐτὸ τὸ ὁποῖο πρόκειται νὰ γίνει Ναὸς τοῦ Θεοῦ, νὰ μολυνθεῖ μὲ ὁποιαδήποτε ἀκάθαρτη σαρκικὴ πράξη. Τό ἴδιο ἰσχύει καὶ γιὰ τὸν νοῦ τοῦ ἀνθρώπου· «πᾶς ὁ βλέπων γυναῖκα πρὸς τὸ ἐπιθυμῆσαι αὐτὴν ἤδη ἐμοίχευσεν αὐτὴν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ»3, ἀναφέρει ὁ Κύριος, θέλοντας νὰ
τονίσει ὅτι ἡ κίνηση τοῦ νοὸς πρὸς τὴν ἁμαρτία καὶ ἡ συγκατάθεση, ἀρκοῦν γιὰ νὰ θεωρηθεῖ ἡ ἁμαρτία ἤδη τετελεσμένη, ὅσον ἀφορᾶ τὴν ἐπιθυμία ἡ ὁποία ἔχει πλέον αἰχμαλωτίσει τὸν ἄνθρωπο. Ἀντίθετα ἡ ἐγκράτεια ὁδηγεῖ στὴν ἕνωση μὲ τὸν Νυμφίο Χριστὸ.