Μήν αρνείσαι να προσφέρεις λάδι και να ανάβης
κεριά στον τάφο του, επικαλούμενος Χριστόν τον Θεόν, και αν ακόμα ο
κοιμηθείς τελείωσε ευσεβώς τη ζωή του και τοποθετήθηκε στον ουρανό.
Γιατί αυτά είναι ευπρόσδεκτα από το Θεό και προσκομίζουν μεγάλη την
ανταπόδοσή Του, γιατί το λάδι και το κερί είναι θυσία και η Θεία
Λειτουργία είναι εξιλέωση. Η δε αγαθοεργία φέρνει τελικά προσαύξηση με
κάθε αγαθή ανταπόδοση. Ο σκοπός του προσφέροντος, για την ψυχή
κοιμηθέντος, είναι ίδιος με τα όσα κάνει όποιος έχει μικρό παιδί άρρωστο
και αδύναμο, για το οποίο προσφέρει στον ιερό ναό κεριά, θυμίαμα και
λάδι με πίστη και τα χαρίζει όλα για το παιδί του. Τα κρατάει και τα
προσφέρει με τα χέρια του σαν να τα κρατάει και να τα προσφέρη το ίδιο
το παιδί, ακριβώς δηλ. όπως γίνεται όταν στο βάπτισμα αποκηρύσσεται ο
σατανάς απο τον ανάδοχο για λογαριασμό του νηπίου.
Παρομοίως πρέπει να θεωρείται και όποιος πέθανε πιστός στον Κύριο, ότι
κρατάει και προσφέρει τα κεριά και το λάδι, και όλα όσα προσφέρονται για
τη λύτρωσή του. Έτσι με τη χάρη του Θεού η προσπάθεια που γίνεται με
πίστη δε θα πάει χαμένη.Να είστε σίγουροι ότι οι Θείοι απόστολοι και οι
Θεοδίδακτοι διδάσκαλοι και οι Θεόπνευστοι πατέρες, αφού πρώτα ενώθηκαν
με το θείο και φωτίσθηκαν καθόρισαν με τρόπο θεάρεστο τις λειτουργίες,
τις προσευχές και τις ψαλμωδίες, που γίνονται κάθε χρόνο στη μνήμη
εκείνων που πέθαναν. Και όλα αυτά μέχρι σήμερα, πάντα με τη χάρη του
Φιλανθρώπου Θεού, αυξάνονται και συμπληρώνονται σ’όλα τα σημεία του
ορίζοντος για να δοξάζεται και να εξυμνείται ο Κύριος των κυρίων και
Βασιλεύς των βασιλευόντων. Πηγή
Και ρίχτηκε με τ' άτι του μες στων εχθρών τα πλήθια,το πύρινο το βλέμμα του σκορπούσε την τρομάρα,και το σπαθί του τη θανή. Στα χάλκινά του στήθια,εξέσπασε η όργητα σε βροντερή κατάρα.
Εθόλωσαν τα μάτια του. Τ' αγνό το μέτωπό του,θαρρείς ο φωτοστέφανος της Δόξας τ' αγκαλιάζει.Κι έπεσε χάμου ο Τρανός! Θρηνήστε το χαμό του.Μα, μη! Σε τέτοιο θάνατο ο θρήνος δεν ταιριάζει.
Κι έπεσε χάμου ο Τρανός! Κυλίστηκε στο χώμα,ένας Τιτάν π' ακόμα χτες εστόλιζ' ένα θρόνο,κι εσφάλισε - οϊμένανε! - για πάντ' αυτό το στόμα,που κάθε πίκρα ρούφαγε κι έχυν' ελπίδες μόνο,
Μαρμαρωμένε Βασιλιά, πολύ δε θα προσμένεις.Ένα πρωί απ' τα νερά του Βόσπορου κει πέραθε να προβάλει λαμπερός, μιας Λευτεριάς χαμένης,ο ασημένιος ήλιος. Ω, δοξασμένη μέρα!
ΠΟΛΥΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟΣ...Η ΚΑΤΑΡΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ
-
Δημοκρατία στην χώρα δεν υπάρχει ,πάρτε παράδειγμα την εξεταστική επιτροπή
για τα τέμπη.Το 51τις εκατό αποτελούταν απο νεοδημοκράτες αποτέλεσμα ;;
έκλεισε...
Παιδεία alert: Αγνοείται η κριτική σκέψη
-
Η κριτική σκέψη αγνοείται. Βρίσκεται σε άμεσο κίνδυνο. Την τελευταία φορά
που την είδαν βρισκόταν στα χείλη πολλών αλλά στις καρδιές μόνο λίγων. Αυτή
οι...
0 Σχόλια