Π. ΠΑΙΣΙΟΣ: Η σημασία του Πνευματικού στη ζωή του χριστιανού

Όποιος δέν έχει πνευματικό, γιά νά τόν συμβουλεύεται στην πνευματική του πορεία, μπερδεύεται, κουράζεται, καθυστερεί καί δύσκολα θά φθάση στόν προορισμό του …

Σήμερα τό πιο απαραίτητο είναι νά βρουν οί άνθρωποι έναν πνευματικό, νά εξομολογούνται, νά τού έχουν εμπιστοσύνη καί νά τόν συμβουλεύωνται. Άν έχουν πνευματικό καί βάλουν ένα πρόγραμμα μέ προσευχή καί λίγη μελέτη, έκκλησιάζωνται, κοινωνούν, τότε δέν έχουν τίποτε νά φοβηθούν…

Τόν πνευματικό οδηγό φυσικά κανείς θά τόν διαλέξη. Δέν θά έμπιστευθή στόν οποιονδήποτε τήν ψυχή του. Όπως γιά τήν υγεία τού σώματος ψάχνει νά βρή καλό γιατρό, έτσι καί γιά τήν υγεία τής ψυχής του θά ψάξη νά βρή κάποιον καλό πνευματικό καί θά πηγαίνη σ’ αυτόν, τόν γιατρό τής ψυχής, τακτικά…

Όπως ό γιατρός άπό κοντά παρακολουθεί τόν άρρωστο, όταν του δίνη κάποια θεραπεία, βλέπει άν τά φάρμακα πού του έδωσε τόν βοηθούν ή έχουν παρενέργειες κλπ., καί ανάλογα αυξάνει ή ελαττώνει τήν δόση καί, άν χρειασθή, μπορεί ακόμη καί νά άλλάξη τήν θεραπεία, έτσι καί ό πνευματικός πρέπει άπό κοντά νά παρακολουθή τήν ψυχή, γιατί κατά καιρούς παρουσιάζει διάφορες αλλαγές καί αντιδράσεις, τις οποίες άπό μακριά δέν μπορεί νά παρακολουθήση, γιά νά τήν βοηθήση αποτελεσματικά.

Μιά φορά είχα πει σέ μιά ψυχή πού είχε έναν πειρασμό: ‘Θά κάνης αυτό και θά δής ότι θά τό ξεπεράσης’. Πράγματι μ’ άκουσε καί τό ξεπέρασε. Μετά άπό λίγο καιρό είχε έναν τελείως αντίθετο πειρασμό, τόν αντιμετώπισε μέ τόν ίδιο τρόπο καί ταλαιπωρήθηκε! Μπορούσε ή ευλογημένη νά στείλη έναν άνθρωπο ή νά γράψη ένα γράμμα, γιά νά μέ ρωτήση τί έπρεπε νά κάνη, αφού αντιμετώπιζε άλλη δυσκολία. Θά της έδινα άλλο φάρμακο, δηλαδή άλλη συμβουλή. Δυσκολεύτηκε νά μέ ρωτήση, επειδή ήμουν μακριά. Γι’ αυτό εγώ άπό μακριά δέν συνηθίζω νά δίνω συμβουλές, άν δέν γνωρίζω καλά τόν ανθρωπο καί δέν έχω στενή επικοινωνία μαζί του.

Πηγή: ellopos.gr