Άγιος Κασσιανός ο Ρωμαίος: "Περί Φιληδονίας"

ΠΡΕΠΕΙ ΛΟΙΠΟΝ σύμφωνα μὲ τὰ λόγια τοῦ Κυρίου νὰ καθαρίζουμε πρῶτα τὸ ἐσωτερικὸ τοῦ ποτηριοῦ καὶ τοῦ πιάτου γιὰ νὰ καθαρίσει καὶ τὸ ἐξωτερικό [Ματθ. 23,26]. Γι᾽ αὐτὸ ἀκριβῶς, ἂν νοιώθουμε τὴν ἀνάγκη, ὅπως τὸ εἶπε ὁ  Ἀπόστολος, νὰ πολεμήσουμε σωστὰ καὶ νὰ στεφανωθοῦμε [Β΄ Τιμ. 2,5] νικώντας τὸ ἀκάθαρτο πνεῦμα τῆς πορνείας, δὲν πρέπει νὰ στηριζόμαστε στὴ δική μας δύναμη καὶ ἄσκηση ἀλλὰ στὴ βοήθεια τοῦ κυρίου μας καὶ Θεοῦ.

Γιατὶ τὸ πνεῦμα αὐτὸ δὲν πρόκειται νὰ σταματήσει νὰ πολεμάει τὸν ἄνθρωπο παρὰ μόνο ὅταν αὐτὸς πιστέψει πραγματικὰ ὅτι γιατρεύεται καὶ ἀνεβαίνει στὸ ὕψος τῆς ἁγνείας ὄχι μὲ τὴ δική του φροντίδα καὶ τοὺς δικούς του κόπους ἀλλὰ μὲ τὴ βοήθεια καὶ τὴν προστασία τοῦ Θεοῦ.

Τὸ κατόρθωμα αὐτὸ ὑπερβαίνει τὴ φύση τοῦ ἀνθρώπου, καὶ κατὰ κάποιο τρόπο, ὅποιος ἔχει νικήσει τοὺς ἐρεθισμοὺς καὶ τὶς ἡδονὲς τῆς σάρκας ἐγκαταλείπει τὸ σῶμα του. 

Ἑπομένως δὲν εἶναι δυνατὸν ὁ ἄνθρωπος μὲ τὰ δικά του φτερὰ (γιὰ νὰ τὸ πῶ ἔτσι) νὰ πετάξει πρὸς αὐτὸ τὸ ὑψηλὸ καὶ οὐράνιο βραβεῖο τῆς ἁγιοσύνης καὶ νὰ μιμηθεῖ τοὺς ἀγγέλους, ἂν δὲν τὸν σηκώσει ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τὴ γῆ καὶ τὴ λάσπη.