Η "χαρισματική αναζωπύρωση" ως σημείο των καιρών- Μέρος Α`

«Ο Costa Deir πήρε το μικρόφωνο και μας είπε πόσο βαρειά ήταν η καρδιά του για την Ελληνική
Ορθόδοξη Εκκλησία. Ζήτησε από τον Επισκοπιανό π. Driscoll να προσευχηθεί, να σαρώσει το Άγιο Πνεύμα
την Εκκλησία αυτή όπως σάρωνε τη Καθολική Εκκλησία. Καθώς ο π. Driscoll προσευχόταν ο Costa Deir
έκλαιγε στο μικρόφωνο. Την προσευχή ακολούθησε ένα μεγάλο μήνυμα σε γλωσσολαλιά, και μια εξίσου
μεγάλη ερμηνεία του που έλεγε ότι οι προσευχές είχαν εισακουστεί και το Άγιο Πνεύμα θα έπνεε στην
Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία και θα την αφύπνιζε... Εκείνη την ώρα υπήρχε τόσο κλάμμα και φωνές, που
οπισθοχώρησα συναισθηματικά απ’ όλα αυτά... Εν τούτοις άκουσα τον εαυτό μου να λέει κάτι εκπληκτικό:
‘’Κάποια μέρα όταν θα διαβάζουμε πως κινείται το Πνεύμα μέσα στην Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία, ας
θυμηθούμε ότι ήμασταν εδώ τη στιγμή που άρχισε’’»*
Έξι μήνες αφ’ ότου το γεγονός που περιγράφεται εδώ συνέβη σε μια διομολογιακή «χαρισματική»
συνάθροιση στο Seattle, οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί άρχισαν πράγματι να ακούν ότι το «χαρισματικό πνεύμα»
εκινείτο στην ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία. Από τον Ιανουάριο του 1972, η εφημερίδα «Logos» του π.
Ευσεβίου Στεφάνου** άρχισε να αναφέρει γι’ αυτό το κίνημα, που είχε ξεκινήσει νωρίτερα σε αρκετές
ελληνικές και συριακές ενορίες στην Αμερική και τώρα έχει εξαπλωθεί σ’ ένα αριθμό άλλων, καθώς
προωθείται ενεργά από τον π. Ευσέβιο. Αφού ο αναγνώστης διαβάσει των κορυφαίων εκπροσώπων του στις
σελίδες που ακολουθούν, δεν θα δυσκολευτεί να πιστέψει ότι πραγματικά κλήθηκε και μεταδόθηκε στον
Ορθόδοξο κόσμο από τέτοιες επείγουσες ικεσίες «διομολογικών Χριστιανών». Επειδή αν προκύπτει ένα
θέμα από αυτή την περιγραφή, πρέπει να είναι ακριβώς ότι η θεαματική σημερινή «χαρισματική
αναζωπύρωση» δεν είναι απλώς ένα φαινόμενο υπερβολικής νοσηρής ευαισθησίας και προτεσταντικής
κίνησης για θρησκευτική αφύπνιση – παρ’ ότι αυτά τα στοιχεία έχουν επίσης ισχυρή παρουσία – αλλά είναι
στ’ αλήθεια το έργο ενός «πνεύματος» που μπορεί κανείς να επικαλεστεί, και το οποίο κάνει «θαύματα». Το
ερώτημα που θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε σ’ αυτές τις σελίδες είναι: τι ή ποιος είναι αυτό το
πνεύμα; Ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί γνωρίζουμε ότι δεν είναι μόνον ο Θεός που κάνει θαύματα· ο διάβολος
έχει τα δικά του «θαύματα», και για την ακρίβεια μπορεί, και το κάνει, να μιμείται εικονικά κάθε γνήσιο
θαύμα του Θεού. Γι’ αυτό θα αποπειραθούμε σ’ αυτές τις σελίδες να «να δοκιμάσουμε τα πνεύματα, αν
είναι από το Θεό» (Α’ Ιωάν. 4:1).
Θα αρχίσουμε με ένα σύντομο ιστορικό υπόβαθρο, εφ’ όσον κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι η
«χαρισματική αναζωπύρωση» έχει έρθει στον Ορθόδοξο κόσμο από τις προτεσταντικές και καθολικές
ομολογίες, οι οποίες με τη σειρά τους το παρέλαβαν από τις πεντηκοστιανικές θρησκευτικές ομάδες.
Πατήρ Σεραφείμ Ρόουζ.