Η Πρώτη Οικουμενική Σύνοδος και οι 318 Πατέρες

Η συμβολή της Α' Οικουμενικής Συνόδου στην εδραίωση του δόγματος της τριαδολογίας της Εκκλησίας, είναι αδιαμφισβήτητη και αποδεκτή όχι μόνο από την Ορθόδοξη Εκκλησία αλλά και από τους προτεστάντες και τούς Λατίνους. Πρότυπο για την Σύνοδο ήταν η Αποστολική Σύνοδος που είχε συγκληθεί το 49μ.χ στην Ιερουσαλήμ εξ αφορμής της εισόδου στον χριστιανισμό Εθνικών ειδωλολατρών. Η άποψη των συντηρητικών Ιουδαίων ήταν ότι όσοι προσχωρούσαν από τους Εθνικούς στον χριστιανισμό θα έπρεπε να περιτέμνονται αλλιώς δεν θα μπορούσαν να σωθούν. Ο Παύλος εναντιώθηκε σθεναρά στις πλάνες τους συνειδητοποιώντας ότι αν γίνονταν κάτι τέτοιο θα ματαιώνονταν ο σταυρικός θάνατος του χριστού διότι τότε η δικαίωση παρέχεται δια του μωσαϊκού νόμου, και πέτυχε να επικρατήσει η αλήθεια αφήνοντας τους Εθνικούς που προσχωρούσαν στον χριστιανισμό χωρίς καμία νομική υποχρέωση τους προς τον μωσαϊκό νόμο.
έτσι και οι λόγοι που οδήγησαν στην σύγκληση της Α' Οικουμενικής Συνόδου ήταν λόγοι  εδραίωσης της αλήθειας, που είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα του χριστιανισμού, και τον ξεχωρίσει από  τις υπόλοιπες θρησκείες, δηλαδή ότι ο ιδρυτής του ο Ιησούς Χριστός είναι ο ίδιος ο Θεός που ενσαρκώθηκε για την σωτηρία του ανθρώπινου γένους. Αυτή ήταν η πίστη της Εκκλησίας έως την εποχή που εμφανίστηκε ο 'Αρειος, όπως είχε καταγραφεί σε βαπτισματικές ομολογίες , ότι ο Υιός και Λόγος του Θεού, δρά Ασάρκως στην Παλαιά Διαθήκη , και Ενσάρκως ως Χριστός στην Καινή διαθήκη. Αυτό διεκήρυξαν οι 318 Πατέρες με πρωτεργάτη τον Μέγα Αθανάσιο, ότι δεν πρόκειται για ένα Θεό απρόσωπο και απόμακρο όπως πίστευαν οι Ιουδαίοι και οι Έλληνες, αλλά για ένα Θεό κοινωνικό και προσωπικό, ένα Θεό που είναι Τριαδικός με ισότιμες υποστάσεις, κάτι το οποίο έχει συνέπειες στη ζωή των ανθρώπων.
Οι 318 Πατέρες υπερασπίστηκαν στη Νίκαια με την έκφραση "ομοούσιος" την ομολογία της διάκρισης των τριών προσώπων της Αγίας Τριάδος από την υπόλοιπη δημιουργία, και την σωτηρία πυ παρέχεται όχι από τ αξιόμισθο της ανθρώπινης προσπάθειας, αλλά από το ενανθρωπήσαντα Λόγο που είναι ίσος και ομοούσιος με τον Πατέρα και δεν ανήκει στην τάξη των κτισμάτων.
Ιωάννης Πετροσιδερίδης.