ΠΕΡΙ ΑΓΑΠΗΣ εἰς τὸν Θεόν, καὶ πρὸς τὸν πλησίον

Ὁ Θεὸς ἀγάπη ἐστὶν καὶ ὁ ἀγαπῶν τὸν Θεόν, ἀγαπᾷ καὶ τὸν ἀδελφόν του. Καὶ ἐὰν ἀγαπᾷς τὸ Θεόν, καὶ μισῇς τὸν ἀδελφόν σου, ψεύστης ἐστί. Ὁ νόμος καὶ οἱ Προφῆται ἐν ταύταις τοῖς δυσὶν ἐντολαῖς κρέμανται. Ὅθεν ὁ χριστιανὸς μὲ αὐτὰς τὰς δύο Πτέρυγας πετᾷ εἰς τὸν Οὐρανόν. Λέγων ὁ Κύριος. Ἐὰν τηρήσετε τὰς ἐντολάς μου μενεῖτε ἐν τῇ ἀγάπῃ μου. Καὶ αὐτή ἐστιν ἐντολὴ ἡ ἐμὴ ἵνα ἀγαπᾶτε ἀλλήλους. Κεφάλαιον τῶν ἀρετῶν εἶναι ἡ ἀγάπη, ὁ ὁποῖος ἔχῃ αὐτὴν ὅλας τὰς ἀρετὰς ἀποκτᾷ ὅταν ἐνεργεῖται ἡ πίστις μὲ τὴν ἀγάπην. Χωρὶς τῆς ἀγάπης ἡ πίστις εἶναι νεκρά.
Ἐν τῇ φιλαδελφία, ἐν τῇ ἀγάπῃ, καὶ ἐν τῇ ὁμονοίᾳ, ἐκεῖ ἐνετείλατο Κύριος τὴν εὐλογίαν του, λέγει ὁ θεὸς Δαβίβ. Λέγει ὁ Κύριος. Πλήρωμα νόμου, καὶ τελειότητος εἶναι ἡ ἀγάπη. Ὁ Ἱππόδημος Πυθαγόρας, λέγει τὴν ἀγάπην τρελήν. 1. Τῆς πίστεως καὶ ἐπιστήμης πρὸς Θεόν. 2. Ἡ προερχομένη ἀπὸ ἀλλήλους ἀπὸ εὐεργεσίας τῶν ἀνθρώπων. καὶ 3. Καλλίτερον νὰ περιπατῇς εἰς τὸ σκότος, παρὰ νὰ μὴν ἔχῃς ἀγάπην μὲ τοὺς ἀδελφούς σου. Λέγει ὁ θεῖος Δαβίδ. Ἰδοὺ δὴ τί καλόν, ἢ τί τερπνόν, ἀλλ᾿ ἢ τὸ κατοικεῖν ἀδελφοὺς ἐπὶ τὸ αὐτό. Ἡ ἀγάπη σκεπάζει καὶ ἐξαλείφει πλῆθος ἁμαρτιῶν. Λέγει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος. Ἂν δώσω ἐλεημοσύνην ὅλην μου τὴν περιουσίαν, ἂν παραδώσω τὸ σῶμά μου, εἰς θάνατον νὰ τὸ καύσουν, ἀγάπην δὲν ἔχω, τίποτα δὲν εἶμαι.

Οἱ Λακεδαιμόνιοι ἔχοντες τὴν ἀγάπην ἐνικοῦσαν τοὺς ἐχθροὺς καὶ ἔμειναν νικηταί. Λέγων ὁ θεῖος Παῦλος, νὰ ὑπομένωμεν ἀλλήλους μας διὰ τὸν Χριστόν, διὰ νὰ ἔχομεν τὴν ἀγάπην, διότι, εἴμεθα ἓν σῶμα, καὶ ἓν πνεῦμα, διὰ τοῦ Ἁγίου Βαπτίσματος καὶ εἴμεθα χριστιανοί. Θέλῃς νὰ σὲ ἐπαινοῦν ἄλλοι, πρέπει καὶ σὺ νὰ ἐπαινεῖς αὐτούς. Μακάριοι οἱ εἰρηνοποιοί, ὅτι αὐτοὶ υἱοὶ Θεοῦ κληθήσονται. Ὁ διάβολος σπέρνει ζιζάνια, διὰ νὰ μᾶς κολάσῃ, διὰ νὰ μὴν ἔχωμεν τὴν ἀγάπην, ἀλλὰ ὁ Θεὸς φροντίζει πάντοτε τὴν σωτηρίαν ἡμῶν, καὶ ἀγαπᾷ τὸ πλάσμα τοῦ νὰ σωθῇ. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος λέγει Οὐδεὶς θέλει νὰ μὲ χωρίσῃ ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ, διότι μὲ νικᾷ ἡ ἀγάπη του, καὶ θὰ ὑπομένω γενναίως τοὺς πειρασμούς, καὶ ὅλα τὰ λυπηρὰ ὅπου θὰ μοῦ ἔλθουν, καθὼς ἔστελνε καὶ ἐπιστολὰς διὰ ἐνθύμησιν καὶ βεβαίωσιν τῆς ἀγάπης, εἰς τὰς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ. Ἡ Σοφία τοῦ Θεοῦ, τὸ δοχεῖον τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ὁ ἀνίκητος πύργος ἐν τοῖς πειρασμοῖς, ὁ νοῦς ὁ οὐράνιος, τὸ θεμέλιον, καὶ ἡ βάσις τῆς Ἐκκλησίας, τὸ στόμα τοῦ Χριστοῦ, ὁ κήρυξ, ὁ διδάσκαλος, τῆς οἰκουμένης ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, ὁ ἱδρυτὴς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ὕψωσε τὴν ἀγάπην, καθ᾿ ὅλον τὸ κήρυγμα τοῦ καὶ εἰς τὰς ἐπιστολάς του. Καθὼς καὶ ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης εἰς τὸν Ἱερὸν Εὐαγγέλιον.

Προέλευσις: Παράρτημα Λειμωναρίου, Ἀκολουθίαι καὶ Βίοι,
ἐπιμέλεια Γεωργίου Ἀ. Βουτέρη ἱερέως, Ἐν Ἀθήναις, 1902