Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος ήταν αρχιεπίσκοπος της Κωνσταντινούπολης από το 398 ως το 404. Υπήρξε Μέγας Πατέρας της Εκκλησίας καιοικουμενικός διδάσκαλος, τόσο με την αγιότητα του βίου του, όσο και με τη μοναδική ακτινοβολία του τεράστιου συγγραφικού έργου του.
Καταγόταν από αξιόλογη οικογένεια της Αντιόχειας, όπου γεννήθηκε πριν από το 354. Ο πατέρας του, Σεκούνδος, ανώτερος αξιωματικός του στρατού, πέθανε σύντομα μετά τη γέννηση του Ιωάννη, η δε νεαρή μητέρα του αφιερώθηκε ολοκληρωτικά στην αγωγή του γιου τους. Ο Ιωάννης έλαβε σπουδαία μόρφωση στα ακμαία εκπαιδευτικά κέντρα της μεγάλης Αντιόχειας, όπου ανθούσε η καλλιέργεια των εκκλησιαστικών γραμμάτων και της κλασικής ελληνικής σοφίας από περίφημους λογίους και φιλοσόφους. 
Στη συνέχεια, χειροτονήθηκε αναγνώστης, μετά διάκονος, το 386 πρεσβύτερος και, τέλος, εξελέγη αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινούπολης και ενθρονίστηκε στις 26 Φεβρουαρίου του 398. Κατά την περίοδο της αρχιερατείας του ανέλαβε το έργο της ηθικής εξυγίανσης της κωνσταντινουπολίτικης κοινωνίας, εφαρμόζοντας τα ποιμαντικά και κηρυκτικά πρότυπα που είχε στην Αντιόχεια και επικουρούμενος από ολόκληρο επιτελείο -κληρικών και αφιερωμένων στην εκκλησιαστική διακονία γυναικών- που είχε συγκροτήσει. Με το έργο του αναδείχθηκε σε κεντρική φυσιογνωμία του δημόσιου και του κοινωνικού βίου όχι μόνο της πρωτεύουσας αλλά και ολόκληρης της αυτοκρατορίας. Όμως, στα χρόνια του ο αρχιεπισκοπικός θρόνος προσέλαβε εξαιρετικό κύρος και ακτινοβολία τόσο μεγάλη, ώστε ο Χρυσόστομος απέκτησε σημαντικούς αντίπαλους που τελικά τον εκθρόνισαν, τον εξόρισαν στα σύνορα Αρμενίας και Καππαδοκίας και εκδίωξαν τους οπαδούς του. Μάλιστα, επειδή πολλοί οπαδοί του τον επισκέπτονταν στην εξορία, αποφασίστηκε η μεταφορά του στον Πόντο. Ο Ιωάννης πέθανε καθ' οδόν για εκεί, στις 14 Σεπτεμβρίου 407.
Πέρα από το κοινωνικό του έργο, αναδείχθηκε μέγιστος εκκλησιαστικός συγγραφέας. Τον κύριο όγκο του έργου του καταλαμβάνουν τα κηρύγματα, ενώ υπάρχουν επίσης πραγματείες, ομιλίες και επιστολές. Κυρίως από αυτό το έργο, αλλά και από το υπόδειγμα ιεράρχη που υπήρξε, προέρχεται η πραγματικά οικουμενική ακτινοβολία και το καθολικό κύρος που είχε ο Ιωάννης στους βυζαντινούς κληρικούς και θεολόγους για όλους τους επόμενους αιώνες.
Πηγή; ΙΔΡΥΜΑ ΜΕΙΖΟΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

0 Σχόλια