Παγιώνεται η κυριαρχία της Ρωσίας στην νοτιοανατολική Ουκρανία

Η κυβέρνηση των πραξικοπηματιών του Κιέβου, οι γνωστές μαριονέτες των ΗΠΑ, της Γερμανίας και του ΝΑΤΟ, μετά από παρέλευση πολύμηνων στρατιωτικών συγκρούσεων με τους ρωσόφωνους της Νοτιοανατολικής Ουκρανίας οι οποίοι μάχονται για την ανεξαρτησία και την αυτοδιάθεση τους, βρίσκεται αντιμέτωπη με οικονομική και στρατιωτική κατάρρευση. Για να αποφευχθεί η διολίσθηση στο χάος και η πλήρης απώλεια του ελέγχου υπέκυψε στους ρωσικούς όρους προμήθειας φυσικού αερίου, μια προμήθεια που εξαρτάται μόνο από την Ρωσία και που είναι ζωτικής σημασίας για να μπορέσει ο ουκρανικός λαός να επιζήσει στον τσουχτερό και βαρύ χειμώνα αυτής της χώρας.
Στον στρατιωτικό τομέα οι πραξικοπηματίες έχουν υποστεί πάμπολλες ήττες και ως αποτέλεσμα οι ένοπλες δυνάμεις τους έχουν απολέσει στις μάχες τα δυο τρίτα των βαρέων όπλων τους και όλα τα πολεμικά αεροσκάφη τους. Αυτός ο απολογισμός ίσχυε έως τις αρχές Σεπτεμβρίου που αποφασίστηκε η ανακωχή μεταξύ των ρωσόφωνων και του πραξικοπηματία Ποροσένκο, οι μάχες όμως συνεχίζονται  έκτοτε σποραδικά και σε μεμονωμένα μέτωπα με συνέπεια οι στρατιωτικές απώλειες των μαριονετών του Κιέβου να αυξάνονται, παρ’ όλη την βοήθεια που έχουν από παραστρατιωτικές δυνάμεις δυτικών μυστικών υπηρεσιών.
Εν τω μεταξύ η προσπάθεια του Κιέβου να ενεργοποιήσει σημαντικά τμήματα του μη ρωσόφωνου πληθυσμού της χώρας εναντίον των νοτιοανατολικών επαρχιών της χώρας έχει αποτύχει, αφού τα τμήματα αυτά του ουκρανικού λαού παρέμειναν εχθρικά και απαθή στην πολιτική του Κιέβου και στην αντιμετώπιση του δήθεν «εχθρού» εξ ανατολών, ενώ στρατιώτες και αξιωματικοί αυτομολούν προς τις ρωσόφωνες δυνάμεις.
Η επιδίωξη της Ουάσιγκτον και του Βερολίνου να αποφευχθεί η αυτοδιάθεση των νοτιοανατολικών ρωσόφωνων περιοχών βαίνει προς αποτυχία, ενώ οι περίφημες οικονομικές κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας αποδείχθηκε ότι έβλαψαν περισσότερο την ΕΕ παρά την Μόσχα. Πρόσφατα πραγματοποιήθηκαν εκλογές στα ρωσόφωνα τμήματα της χώρας και το αποτέλεσμα επιβεβαίωσε την θέληση του ρωσόφωνου ουκρανικού λαού να ανεξαρτητοποιηθεί από το φιλοδυτικό και φιλονατοϊκό Κίεβο.
Οι εξελίξεις για τις ΗΠΑ, το σιωνιστικό διευθυντήριο της ΕΕ και το ΝΑΤΟ παίρνουν πλέον την μορφή χιονοστιβάδας και η δυτική Ουκρανία βυθίζεται στο χάος, χάος που το τελευταίο διάστημα διεθνώς είναι το χαρακτηριστικό της αμερικανοσιωνιστικής πολιτικής. Παραδείγματα από το πρόσφατο παρελθόν πολλά: Αφγανιστάν, Ιράκ, Λιβύη, Σουδάν κ.α. Η εφαρμογή της αμερικανοσιωνιστικής πολιτικής σημαίνει πόλεμο. Όπου οι εντολοδόχοι αυτής της πολιτικής βοήθησαν να επιφέρουν «έγχρωμες επαναστάσεις», όπως αυτή της Ουκρανίας, ήρθαν στην εξουσία εξτρεμιστές, φονταμενταλιστές και υπέρμαχοι του πολέμου και της καταστροφής. Πόλεμος και καταστροφή εναντίον αυτών που αρνούνται τους κανόνες του διεθνούς Σιωνισμού και δεν θέλουν να εξυπηρετούν ταπεινά και δουλικά τα συμφέροντα της παγκόσμιας οικονομικής ολιγαρχίας.
Ένας τέτοιος πόλεμος διεξάγεται εναντίον της Ρωσίας και των συμμάχων της. Αυτοί που αγωνίζονται σήμερα στην Νέα Ρωσία (ρωσόφωνη Ουκρανία, Κριμαία, Υπερδνειστερία) δεν ήθελαν τον πόλεμο, δεν ήθελαν την βίαιη αντιπαράθεση, υποχρεώθηκαν όμως να υπερασπιστούν την αξιοπρέπεια και την ελευθερία τους από τους πραξικοπηματίες της Ουάσιγκτον, του Βερολίνου και του ΝΑΤΟ. Οι ρωσόφωνοι στην Ουκρανία ξεσηκώθηκαν για να διατηρήσουν το δικαίωμα της εθνικής τους ανάπτυξης, το δικαίωμα στην δική τους γλώσσα και τον δικό τους πολιτισμό. Οι ρωσόφωνοι Ουκρανοί απέδειξαν πρώτον ότι η Πατρίδα είναι πάνω απ’ όλα και δεύτερον ότι το διεθνές σιωνιστικό σύμπλεγμα δεν είναι ανίκητο, φτάνει να υπάρχει η θέληση του λαού και η σωστή επιλογή των κατάλληλων συμμαχιών.

Γ. Λιναρδής
Πηγή